W naszym codziennym życiu co chwilę coś się obok nas porusza - przejeżdżający samochód, mijający nas na ulicy rowerzysta… Choć można tak wymieniać bez końca, to zwykle nie zwracamy na to uwagi. Dzisiaj postaram się Wam pokazać, że te prozaiczne codzienne doświadczenia mają odzwierciedlenie w fotografii, a dokładnie w fotografii ruchu. Będziecie również mogli zobaczyć kilka prac mojego autorstwa.
Gotowi? To zaczynamy. Jak już wspomniałem we wstępie zajmiemy się fotografią ruchu. Jeśli fotografujemy poruszające się obiekty musimy zdecydować, czy powinny one być na zdjęciu ukazane jako zatrzymane w fazie ruchu („zamrożone”), czy rozmazane. Jest jeszcze trzecia możliwość - panoramowanie (panning) - dla osób bardziej zaawansowanych w fotografii. Wszystkie trzy techniki opiszę poniżej. Przygotujcie więc jak zawsze aparat i odszukajcie w nim program S (preselekcja czasu) oraz program tematyczny sport.
„Zamrożenie”
Jako pierwsze na tapetę bierzemy „zamrożenie”. Zatrzymanie w ruchu obiektu może lepiej podkreślić właściwie uchwycony moment. Spójrzcie na poniższe zdjęcie. Wykonując je ustawiłem krótki czas naświetlania 1/640 sekundy żeby uchwycić dokładnie ostre krople wody oraz dynamikę sytuacji.
Aby uzyskać efekt „zamrożenia”, należy stosować bardzo krótkie czasy otwarcia migawki (np. 1/500 lub 1000 sekundy). Można to zrobić ustawiając program S – (preselekcja czasu) lub ustawiając program tematyczny sport. Naświetlenie odbędzie się wtedy tak szybko, że obiekt nie zdąży się przemieścić i dzięki temu nie będzie na zdjęciu rozmazany.
Rozmazanie
Kolejny sposób to rozmazanie, czy też poruszenie. Moim zdaniem jest to metoda wyczucia dobrego smaku. Po prostu trzeba wiedzieć kiedy obiekt wyjdzie korzystnie na zdjęciu jako rozmazany. Zastosowanie tego sposobu wygląda bardzo widowiskowo, gdy robimy zdjęcia samochodom w nocy lub po zmroku. Reflektory pojazdów gładko rozmywają się, co widać na fotografii poniżej.
Jeśli chcemy uzyskać zdjęcia, na których obiekty zostaną rozmazane w ruchu, musimy zastosować dłuższe czasy naświetlania (np. 1/30 lub 1/15 sekundy). Położenie obiektów fotografowanych zmienia się wtedy w trakcie naświetlania zdjęcia. Jeśli zastosujemy dłuższe czasy otwarcia migawki, poprawną ekspozycję uzyskamy poprzez przymknięcie otworu przysłony lub zmniejszenie czułości.
Panoramowanie - panning
Na koniec jako bonus trzeci sposób fotografii ruchu. Jak już wcześniej wspomniałem wymaga on doświadczenia w fotografowaniu. Przedstawiam go Wam dlatego, że jeśli nie spróbujecie to po prostu nie będziecie mieli okazji nabrać tego doświadczenia, a jeśli ta metoda nie będzie Wam wychodziła i zdjęcia niekoniecznie będą nadawały się do umieszczenia w fotoalbumie czy fotoksiążce, to zawsze możecie pochwalić się w gronie znajomych wiedzą na temat jej istnienia. Przechodząc do meritum, panoramowanie pozwala nam uzyskać bardzo efektowne zdjęcia. Poniżej przykładowe zdjęcie…
… niestety nie jestem w tej metodzie mistrzem. Według mnie jest to sposób fotografowania wymagający sporo szczęścia. Najlepszym sposobem nauki jest metoda prób i błędów aby sprawdzić jak długi powinien być czas otwarcia migawki. W rezultacie otrzymamy zdjęcie, w którym poruszający się obiekt będzie ostry a tło rozmyte. Jako, że jest to dosyć skomplikowane, przygotowałem dla Was krótką instrukcję krok po kroku, w której opisuję co zrobić, aby wykonać taką fotografię:
- Wybierz na pierścieniu wyboru trybów aparatu preselekcję czasu (program oznaczony literką S).
- Ustaw w aparacie tryb seryjny zdjęć.
- Ustaw czas otwarcia migawki: 1/30 (dla szybko poruszających się obiektów) lub 1/15 (dla obiektów poruszających się nieco wolniej, np. rowerzysta).
- Ustaw ostrość w miejscu, gdzie spodziewasz się zobaczyć obiekt do sfotografowania i zablokuj ją manualnie.
- Uchwyć aparat w sposób, który pozwoli na swobodne śledzenie poruszającego się obiektu (ta technika wymaga przyjęcia wygodnej i stabilnej pozycji, co omawiałem w jednym z poprzednich postów).
- Naciśnij spust migawki i z okiem przy wizjerze podążaj z aparatem za poruszającym się obiektem. Tryb seryjny aparatu pozwoli wykonać serię zdjęć, z których wybierzesz najostrzejsze.
Uwaga: Technika panning’u wymaga pewnego doświadczenia i zwykle trudno jest uzyskać zadowalający efekt przy pierwszych próbach. Najlepszy efekt uzyskamy dla szybko poruszających się obiektów.
Na koniec tradycyjnie suchar.
Jak nazywa się Anka przy lustrze ?
.
.
Lustrzanka
